χρυσοδάχτυλος

-η, -ο / χρυσοδάκτυλος, -ον, ΝΜΑ

αυτός που έχει χρυσά δάχτυλα

νεοελλ.

μτφ.

1. αυτός που έχει επιδέξια δάχτυλα

2. (για τον ήλιο) αυτός που εκπέμπει χρυσές ακτίνες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)-* + -δάκτυλος / -δάχτυλος (< δάκτυλος), πρβλ. ῥοδο-δάκτυλος / ροδο-δάχτυλος].